Een kijkje achter de schermen bij Introdans

In het buddytraject ondernemen de leerlingen veel activiteiten met hun eigen buddy. Een paar keer per jaar komen buddykoppels samen met andere buddykoppels om een activiteit te ondernemen. Vandaag was dat een bezoek aan een voorstelling van Introdans. Dit trok vooral de meiden en hun buddy’s aan. Een paar van de jongeren doet zelf aan ballet en vond het daarom extra interessant om Introdans te bezoeken.

Vijf jongeren en drie van hun buddy’s stonden om één uur klaar voor de schouwburg in Arnhem. We werden ontvangen door Anna, een van de docenten van Introdans. Ze leidde ons via de artiesteningang naar binnen: daar begon ons kijkje achter de schermen letterlijk. De dansers waren zich al aan het voorbereiden op de voorstelling: de één werd geschminkt, de ander was al aan het strekken en weer anderen waren gewoon even gezellig met elkaar aan het kletsen.

Anna gaf ons eerst wat uitleg over Introdans: Wat doet Introdans eigenlijk allemaal? En wat komt er allemaal kijken bij een voorstelling? We leerden dat het niet alleen maar om het dansen gaat: Om een voorstelling te kunnen maken zijn er niet alleen de 12 dansers uit het jeugdensemble nodig, maar ook een choreograaf, een repetitor en assistenten, technici (voor het licht, het geluid en het decor) en kleedsters (die ook de kostuums maken). Deze voorstelling was daarnaast nog extra bijzonder omdat er naast het jeugdensemble ook nog kinderen meedansten in de voorstelling.

Voordat de voorstelling begon hebben we gekeken bij het opwarmen. We mochten op het balkon in de zaal gaan zitten en kijken naar hoe de dansers zich voorbereiden op de voorstelling. Eigenlijk mag daar niemand bij zijn, maar voor deze ene keer mochten we kijken. Het was heel bijzonder om te zien: wat zijn de dansers lenig zeg! De jongeren waren al gauw in overleg met elkaar: “zij is goed zeg!”, “nee, hij is goed!”.

Na de warming-up verlieten we de zaal. We kregen onze kaartjes voor de voorstelling en de voorstelling begon: Voor de pauze dansten de dansers het verhaal van Pulcinella (Jan Klaassen). Na de pauze dansten ze Purple Fools (Paarse Dwazen). Beiden hele mooie voorstellingen. De eerste was heel beeldend, waardoor het verhaal heel duidelijk te begrijpen was. We vonden het een vrolijke voorstelling met vele grappen. Het verhaal van de Paarse Dwazen was wat moeilijker te begrijpen, maar wat was de dans mooi zeg! De dans sloot naadloos aan op de muziek: elke noot of uitspatting in de muziek werd vertaald naar een beweging.

Aan het eind van de dag concludeerden de jongeren en de buddy’s samen: dit was een mooie zondag!